അശാന്തിതൻ ദിനങ്ങളോരോന്നായി
കടന്നുപോകവെ
തികച്ചും അസ്പഷ്ടമായ സ്വരത്തിലുതിർന്ന
വാക്കുകളെന്നിൽ ഭ്രാന്ത് നിറയ്ക്കൂന്നു.
ദുഃഖാകുലമാം മനസ്സിൻ സ്ഫുരണങ്ങൾ
ഒരിക്കലുമെൻ മുഖത്തിൽ പതിയാതിരിക്കാൻ
ഞാൻ വൃഥാ ശ്രമിക്കുന്നു.
സംസാരാർണ്ണവത്തിൽ ദുഃഖമാം അലയിൽ-
പ്പെട്ട് ഞാൻ ഒഴുകിയൊഴുകിപ്പോവുന്നു.
നിലയുറയ്ക്കാത്ത കാൽച്ചുവടുമായി
ജീവിതപന്ഥാവിൽ വഴിയറിയാതെ
മിഴിച്ചുനിൽക്കുന്ന എനിക്ക്
സാന്ത്വനമായി നീ വന്നെങ്കിലെന്ന്
വെറുതെ നിനയ്ക്കുന്നു.
ദുഃഖങ്ങൾ മാത്രമെനിക്ക് കൂട്ടായി
അരികിലെത്തുമ്പോൾ
നിസ്സഹായനായി ഞാൻ കൈകൂപ്പുന്നു...
കടന്നുപോകവെ
തികച്ചും അസ്പഷ്ടമായ സ്വരത്തിലുതിർന്ന
വാക്കുകളെന്നിൽ ഭ്രാന്ത് നിറയ്ക്കൂന്നു.
ദുഃഖാകുലമാം മനസ്സിൻ സ്ഫുരണങ്ങൾ
ഒരിക്കലുമെൻ മുഖത്തിൽ പതിയാതിരിക്കാൻ
ഞാൻ വൃഥാ ശ്രമിക്കുന്നു.
സംസാരാർണ്ണവത്തിൽ ദുഃഖമാം അലയിൽ-
പ്പെട്ട് ഞാൻ ഒഴുകിയൊഴുകിപ്പോവുന്നു.
നിലയുറയ്ക്കാത്ത കാൽച്ചുവടുമായി
ജീവിതപന്ഥാവിൽ വഴിയറിയാതെ
മിഴിച്ചുനിൽക്കുന്ന എനിക്ക്
സാന്ത്വനമായി നീ വന്നെങ്കിലെന്ന്
വെറുതെ നിനയ്ക്കുന്നു.
ദുഃഖങ്ങൾ മാത്രമെനിക്ക് കൂട്ടായി
അരികിലെത്തുമ്പോൾ
നിസ്സഹായനായി ഞാൻ കൈകൂപ്പുന്നു...
2 അഭിപ്രായങ്ങൾ:
മനസ്സിന്റെ വ്യഥകല് ലളിതമായി അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു.
very touching..
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ